|
O Husowie
Badania
archeologiczne potwierdziły osadnictwo na terenie Husowa
sprzed wielu tysięcy lat. Korzenie współczesnego Husowa
sięgają jednak schyłku XIV w., kiedy wieś lokowano na tzw.
prawie magdeburskim, dzięki czemu uzyskała specyficzny
łanowy układ. W następnych stuleciach osada stopniowo
rozrastała się kosztem okolicznych lasów. Od czasu do czasu
jej mieszkańcy padali jednak ofiarami najazdów obcych,
spośród których największe zniszczenia przynieśli Tatarzy
(1624 r.) i Siedmiogrodzianie (1657 r.). Podczas najazdu
tatarskiego został spalony kościół i zamordowany tutejszy
proboszcz Jakub Wanat. Od momentu lokacji aż do XX w. wieś
była własnością szlachecką i magnacką. Władali nią m.in.
Pileccy, Ostrogscy, Lubomirscy, Ulenieccy, Jaworniccy i
Oborscy. Po 1772 r. Husów znalazł się w zaborze austriackim
i przez następne sto lat był typową biedną, galicyjską
wioską. Zmiany przyniósł dopiero początek XX w. Postęp
oświaty ludowej i powrót wielu emigrantów sprawił, że
mieszkańcy Husowa zaczęli odnosić sukcesy na polu
spółdzielczości. Ożywiona działalność społeczna został
jednak przerwana przez wybuch II wojny światowej. Imię
Husowa rozsławia wielu wybitnych ludzi tu urodzonych, m.in.:
poeta Mikołaj Hussowski, krakowski społecznik Marceli
Jawornicki, poeta Jan Rak, archeolog Gabriel Leńczyk,
ekonomista Wincenty Styś.
Husów położony jest
w południowej części powiatu łańcuckiego. Zajmuje on obszar
około 22 km2. Wieś położona jest na wysokości od
300 do 400 m n. p. m., natomiast tereny na północ od Husowa
osiągają przeciętnie około 200 m n. p. m. Główne pasma
wzniesień przebiegają z północnego-zachodu na
południowy-wschód. Najwyższą kulminację w okolicy stanowi
góra Patria (Patryja) 420 m n.p. m. Różnice wysokości nad
poziom morza dochodzą w Husowie do 185 metrów. Przez
północny kraniec Husowa przebiega próg Karpat i Kotliny
Sandomierskiej. Charakterystyczne dla Husowa są zjawiska
przemieszczania się mas skalnych w postaci osuwisk,
spełzywania i zerw.
Sieć rzeczną tworzy
rzeka Husówka wraz z Głębką i innymi mniejszymi potokami.
Klimat Husowa jest zaliczany do typu podgórskiego. Średnia
roczna temperatura jest około jednego stopnia niższa, a
okres wegetacji około 2 tygodnie krótszy niż w okolicznych
wsiach leżących na północ od Husowa. Na terenie Husowa
dominują gleby brunatne kwaśne, brunatne wyługowane i
pseudobielicowe.
Większość
drzewostanu tutejszych lasów tworzą sztuczne monokultury
sosnowe powstałe po wycięciu naturalnych lasów grabowych. W
niektórych miejscach zachowały się płaty lasów grądowych i
buczyny karpackiej. Na terenie wsi przeważają pola uprawne,
sady i łąki. Gospodarstwa rolne są znacznie rozdrobnione
stąd też całkowita długość dróg polnych w obrębie wsi wynosi
około 160 kilometrów. W Husowie występuje doskonały dla
zdrowia i wypoczynku mikroklimat.
|
